Van schattige dorpjes naar voormalig drugshoofdstad
Tussen Villa de Leyva en Medellin heb je nog wel een tussenstopje nodig. Via een blog van een Nederlandse dame kwamen wij bij Aire Libre Cabañas in San Francisco terecht, gerund door een vriendelijke goed Engels sprekende dame. Ze gaf ons een cabaña met prachtig uitzicht over de tuin en het stadje. Na wat uitleg over het stadje gingen wij lekker op pad en kwamen wij bij een Spaans restaurant uit, Het menu stond niet op papier en de serveerster sprak alleen heel snel Colombiaans/Spaans, je kunt het dus wel raden, wij hebben maar wat gegokt. Het eten was prima, alleen compleet anders dan dat we verwacht hadden. Wij kregen soep (die hadden we goed), pasta met zeevruchten (wij dacht pasta met rode saus) en 'draadjesvlees' met salade en rijst (wij dachten biefstuk). Na de lunch hebben wij nog een kolibrietuin (veel kolibries in iemands achtertuin:S) en een mooi blauw kerkje bezocht.
Na een heerlijk ontbijt startte wij aan de reis naar Medellin. Op een aantal stukken tweebaansweg na is de reis vlot verlopen. De Colombianen houden er zoals verwacht een bijzondere rijstijl op na. Ze hebben vooral haast als het allemaal net even te krap en bochtig is, dit is bijzonder aangezien verder alles op een heel relaxt tempo verloopt. Tijdens onze reis stoppen wij onverwachts even bij Hacienda Napoles (voormalig landgoed incl dierentuin van Pablo). Het blijkt dat ze nog steeds last hebben van de agressieve nijlpaarden (inmiddels 50, het waren er 4), de beesten zijn niet weg te krijgen. Een wat langere stop hebben wij gepland in Park Rio Claro, in dit park heb je een leuke korte wandelroute en kan je verschillende (water)sporten beoefenen. Wij gaan alleen voor een wandeling en wat eten en komen er na 5 min achter dat het mega f*cking warm en plakkerig is in het park....helemaal bezweet, maar met een volle maag en gestrekte pootjes stappen wij weer in de auto.
Via een flinke afdaling rijden wij Medellin in, wij zijn compleet onder de indruk, wat mooi uitzicht over de enorme stad! Na een aantal kleinere hotels hebben wij nu het chique Dann Carlton geboekt (dat last minute prikkie op booking.com konden we niet laten schieten). Bij aankomst laten wij meteen een wasje doen, bestellen we een drankje en springen het zwembad in. 'S avonds eten wij in het hippe (hipster) Tal Cual.
In de vroege ochtend lopen wij naar het Toucan café, waar onze tour naar Comuna 13 start. Tot voor kort de beruchtste wijk in Medellin, maar nu het voorbeeld van transformatie en innovatie. Via verschillende projecten is deze wijk omgetoverd tot een kleurrijke wijk (graffiti) met de wel bekende escaleras. Barcelona is de enige andere stad die deze escaleras zo gebruikt. Deze roltrappen sluiten eerder slecht bereikbare wijken aan op de rest van de stad. Na de indrukwekkende tour van 4 uur (onder begeleiding va onze eigen gangster) hebben wij de gondellift nog even gepakt. Deze gondellift (ja, net als wintersport) wordt in Medellin als normaal openbaar vervoer gebruikt.
Na de blog te hebben bijgewerkt zijn wij de volgende ochtend optijd de auto ingestapt opweg naar de koffieregio.
Grt, B&L
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}