Omdat we een snel bezoekje aan Quito brengen (zonder echt plan) worden we op het vliegveld opgewacht door Pablo? en direct naar ons koloniale hotel gebracht in the Old Town. Na een snelle douche lopen we hongerig en vol verbazing door het oude centrum. Wat een prachtige koloniale gebouwen, relaxte sfeer en veel minder Zuid-Amerikaanse chaos. Op aanraden van de Lonely Planet en reviews op het internet, lopen we bij een steakhouse binnen. Tja, misschien hadden we toch meer waarden moeten hechten aan het feit dat er verder niemand zat....het eten was jammer genoeg niet best.

Omdat we niet echt plannen hadden en op de weg naar het hotel nog een touroperator/hostel tegen komen, lopen we deze toch maar even in. Voor zondagochtend 7 uur staat een tour gepland naar de de Coto Paxi, leuk doen..! Er wordt wel aangeraden om een dikke jas, handschoenen en muts mee te nemen, omdat het -8 is op de berg (5000 meter), dit zijn nou net niet de spullen die we hebben ingepakt voor onze zomervakantie. Na wat creatief denkwerk zijn de outfits geregeld. We zijn immers Nederlanders en kunnen dus wel wat kou hebben (ingepakt in Superdry;))

De volgende ochtend om 7 uur stappen we de taxi in op weg naar de Coto Paxi. Bij het uitstappen merken we meteen dat we een stuk hoger zitten. Dikke trui aan, regenjas eroverheen, capuchon op en lopen maar op onze bergschoenen. De klim is erg pittig door de harde wind en hoogte. Onze sherpa heeft dat goed door en stopt met regelmaat zodat we even op adem kunnen komen (letterlijk). Onze klim eindigt bij het basiskamp op 4800 meter. Verder (tot 5800m) mogen we niet, dat is helaas alleen voor de pro’s met de juiste equipement. Boven genieten wij van een warme coca thee en bereiden wij ons voor op de weg terug.

Na onze klimtour nemen we snel een douche en trekken onze semi-chique outfit aan om de dag af te sluiten met lekkere cocktails, een hapje cavia en een fantastisch uitzicht over Quito op het dakterras van het mooiste hotel van de stad.

Onze laatste dag in Quito zoeken we het midden van de aarde op. Lang, heel lang geleden heeft iemand de evenaar bedacht. Inmiddels blijkt hij er een paar honderd meter naast te hebben gezeten. Beide locaties bezoeken we. Bij de correcte locatie kan je, als je echt heel heel goed bent, een diploma behalen. Lisette is er in geslaagd om een ei op een spijker te balanceren...zij is nu officieel Egg Master!Na deze overwinning dwalen we nog wat rond door de Old Town en gaan richting het vliegveld voor ons bezoek aan Peru.

Grtz, B&L