Na onze mindere car-rental-ervaring in Colombia, besluiten we nu maar bij een iets beter bekend bedrijf te huren. In Costa Rica hadden we goed ervaringen met Alamo, dus dat gaat hem worden. We worden warm ontvangen en rijden met een kwartiertje weg richting het zuiden in een splinter nieuwe auto.

Na 3 uurtjes rijden komen we onze eerste politiecontrole tegen in Peru. Waar we in Colombia met lief lachen de controles doorkwamen, wist deze politieagent dat hij geld aan ons kon verdienen. Kennelijk is het verplicht om in Peru altijd met verlichting aan te rijden (op de snelweg). De boete hiervoor was in eerste instantie 330 Soles, naarmate het gesprek vordert gaat deze omlaag naar 300 Soles. En op het moment dat we vragen hoe we dit moeten betalen, vraagt de agent ons hoeveel wij willen betalen....hmmzz:S Enigszins overdonderd (en weinig zin om naar het burau te gaan om hier iets aam te doen) wordt het 200 Soles en mogen wij doorrijden. We hopen maar dat hij zijn gezin iets lekkers te eten voorschotelt van ons bijdrage aan corruptie....

Wij overnachten in de oase Huacachina. Deze plek hebben we vooral uitgekozen om te kunnen sandboarden. Dit doen we dan ook de volgende ochtend. We worden opgepikt met een sandbuggy en crossen door de woestijn. Bij een klein heuveltje stoppen we en mogen we onze skills laten zijn aan onze tourguide. Deze gaf namelijk aan dat we alleen liggend op een zelf gefabriceerd snowboard de berg af mochten ivm er grote risico’s. Eigenwijs dat we zijn en met de nodige snowboard ervaring hebben we na wat discussie toch professionele sandboards (oude afgedankte snowboards) kunnen huren en glijden de berg af. De guide is onder de indruk en wijst een hoge heuvel aan waar we vanaf mogen. Ook dat gaat goed. Helaas niet helemaal gerealiseerd dat we daarna die heuvel op moeten klimmen in de volle zon, maar dat mag de pret niet drukken. Op naar de volgende heuvel voor de echte pro’s en ook die killen we (op een head roll na). Gelukkig worden we onder aan de heuvel opgepikt door de buggy en rijden we terug naar ons hotel. Nog snel een duik in het zwembad en dan de auto in richting Nazca.

Onderweg naar Nazca stoppen we nog even bij een shady Pisco stokerij om wat alcohol in te slaan. Met 3 flessen op zak gaan wij naar Nazca om de beroemde, maar onverklaarbare Nazca lijnen te bekijken vanuit een klein Cessna vliegtuigje. Gezien de ervaringen van andere werken we nog snel een primatourtje weg en stappen in voor een vlucht van 30 minuten. De vlucht was cool en we waren erg blij met de primatour...één van de 5 medereizigers had het iets onderschat en stapte met een mooi zakje vol uit het vliegtuig.

Van Nazca rijden wij naar Pacares waar we een hotel, met bandje, aan het strand hebben om een paar dagen heerlijk te chillen. Dit is zo'n hotel waarbij je van je hotelkamer naar het ligbed rolt om vervolgens naar het restaurant te rollen. In de tussentijd worden er ook nog wat cocktails gebracht.

Onze laatste avond eten wij bij Maido. Een restaurant wat in de top 10 van beste restaurants van de wereld staat (geen ster). Het eten is voortreffelijk en echt een beleving. Helaas zit hiermee onze reis erop. We stappen zo in het vliegtuig terug naar Nederland.

Dank dat jullie met ons hebben mee willen reizen! Het fotoboek volgt!

Groetjes,

B&L